روزی شخصی به طور اتفاقی قدم به سرزمین دیوانگان گذاشت. مردم آنجا در ترس و وحشت به سر می بردند، زیرا از غولی واهمه داشتند که خارج از دهکده آن ها قرار داشت شخص ،غریبه داستان آنها را شنید و با وجود بیم و هراسی که داشت، تصمیم گرفت غول را ببیند مردم در حالی که از شدت وحشت میلرزیدند او را به حاشیه دهکده که به یک کشتزار مشرف بود بردند. آنها فریاد کشیدند "همان جاست، همانجاست مرد غریبه نگاهی انداخت اما جز یک هندوانه چیز دیگری ندید. او فریاد زد این غول نیست و به سوی هندوانه پیش رفت کنار آن زانو زد آن را دو نیم کرد و خورد. وقتی که روی خود را برگرداند مشاهده کرد که مردم را ترسی عمیقتر فرا گرفته است و رنگ از چهره باخته اند مردم فریاد زدند غول را کشت و تازه آن را هم خورد! او غولی است بدتر از اولی بیایید او را بگیریم و مردم با چنگک به تعقیب او
پرداختند.
یک سال گذشت و دانه ای از هندوانه قبلی رشد کرد و هندوانه ای دیگر پرورش یافت. در آن موقع شخص دیگری وارد همان سرزمین شد و این در حالی بود که مردم از غول بزرگتری که در کشتزار بیرون از دهکده روییده بود میترسیدند. این مرد غریبه، باهوشتر از اولی بود با دیدن غول به غیر منطقی بودن ترس آنها پی برد. با این حال، با وجود پی بردن به ماهیت آن برای دیدن هندوانه خود را در موضع ترس قرار داد. پس همراه روستاییان آهسته به سوی غول روانه شد همین که نزدیک هندوانه رسید بیم و هراسی فزاینده از خود نشان داد. با هر قدمی که بر میداشت یک قدم به عقب بر میگشت سرانجام وانمود کرد که جرأت دست زدن به غول را پیدا کرده است. از اینکه غول او را نبلعیده بود مات و مبهوت بود او روستاییان را برای آمدن و دست زدن به هندوانه تشویق کرد. با گذشت زمان توانست به مردم کمک کند به آن نزدیک شوند و در آخر آن را بخورند و دانه هایش را برای تابستان سال آینده هنگامی که فصل کشت آن بود، ذخیره کنند. این مرد به قاتل بزرگ غول هندوانه معروف شد.
بسیاری از فرهنگها هشیارانه یا ناهشیارانه خطای تماس و نزدیکی را بازشناخته اند در ارتباط با دیدارهای اولیه آیینها و قصه های عامیانه ای وجود دارد. برای عده ای از افراد دست تکان دادن به خوبی جواب میدهد. در جایی دیگر، در آغوش کشیدن و بوسیدن رویکردهایی مؤثر برای نزدیکی به دیگران است. هنوز هم بسیاری ترجیح میدهند که هنگام احوال پرسی تماس بدنی نداشته باشند. هرچند متون حاصل از زمینه رو به رشد ،فرهنگ به گونه ای که با امر مشاوره مرتبط است، هنوز هم مستلزم توافق بر روی تعریفی اجمالی از فرهنگ است؛ با این حال، چیزی که بر روی آن توافق وجود دارد این است که به سود مشاوران است که مراجعان را در پندارهای قالبی که در فرهنگ آنها نفوذ میکند، محدود نسازند. وقتی مشاوران با همه مراجعان با متانت، احترام و حساسیت برخورد کنند، بسیار سریع میتوانند از چارچوب آداب و رسوم، دانش و تجاربی که بافت و زمینه نگرانی و تشویش آنها را تشکیل میدهد آگاه شوند.
برای اینکه مشاوران به مراجعان احترام بگذارند لازم است تا به آنها نزدیک شوند.